Τόν Ιούνιο τοῦ 1972, κυκλοφορεῖ τό τρίτο καί τελευταῖο ἄλμπουμ τῶν "Aphrodite's Child", μέ τίτλο "666"· ὅταν ἤδη, τό γκρούπ εἶχε διαλυθεῖ και καθένα ἀπ’ τά μέλη του, εἶχε πάρει τό δικό του δρόμο. Οἱ στίχοι τῶν τραγουδιῶν, πού περιέχει, προέρχονται ἀπό τό Βιβλίο τῆς Ἀποκάλυψης.
Τό ἐξώφυλλο τοῦ δίσκου, φιλοτέχνησε ὁ Γιάννης Τσαρούχης, πού δάνεισε καί τή φωνή του, σ’ ἕνα μικρό ἀπόσπασμα, μέ τίτλο "Ofis".
Ἕνας ἀκόμα συντελεστής τοῦ "666", εἶναι ὁ σκηνοθέτης Κῶστας Φέρρης, πού ἔγραψε τούς στίχους, μέ βάση πάντα, τήν "Ἀποκάλυψη τοῦ Ἰωάννη". Οἱ "Aphrodite's Child", ἦταν τό πρῶτο ἑλληνικό γκρούπ, πού καταπιάστηκε μέ κάποιο χριστιανικό θέμα, ἔστω κι ἄν αὐτό, καλλιέργησε μιά γενικότερη δεισιδαιμονία, καθῶς συνοδεύτηκε ἀπό ὑπερβολικά σχόλια.
Στά ὑπερβολικά σχόλια, πού συνόδεψαν τήν κυκλοφορία τοῦ δίσκου, περιλαμβάνονται κι ἐκείνα, πού ἀναφέρουν ὅτι, κατά τίς ἠχογραφήσεις, διοργανώθηκαν ἀποτρόπαια σεξουαλικά ὄργια· προφανῶς, αὐτά τα σχόλια, στόχευαν στό "Infinity", πού ἐρμηνεύει ἡ Εἰρήνη Παππᾶ, ὡς ἀρχαία ἑλληνίδα μαινάδα, μέσα ἀπό ἐκστατικές κραυγές, σέ βαθμό παραφροσύνης. Τό "666", μπορεῖ νά εἶναι διαφορετικό, σέ μουσικό περιεχόμενο καί ὗφος, ἀπό τά δύο προηγούμενα ἄλμπουμ τοῦ γκρούπ, ἀλλά, ἀκούγοντάς το, καταλαβαίνει κανείς, ὅτι εἶναι κι αὐτό ἕνα δημιούργημα τῶν "Aphrodite's Child". Ὁ Σιδερᾶς, λέει σέ μιά συνέντευξή του, ἀναφερόμενος στό ἄλμπουμ: «Στό “666” µέ τήν ἐπιστροφή τοῦ Ἀργύρη (ἐννοεῖ τόν Κουλούρη, πού δέν μπόρεσε τό 1968 νά τούς ἀκολουθήσει στό ἐξωτερικό) καί τή συμμετοχή κι ἄλλων ταλαντούχων μουσικῶν, ὁ κύκλος ἔκλεισε πολύ γλυκά. Ὁ ἦχος ἦταν ἀκριβῶς αὐτός πού θέλαμε».
Στήν τέταρτη πλευρά τοῦ δίσκου, υπάρχει τό μεγαλύτερο, σέ διάρκεια κομμάτι του, το "All The Seats Were Occupied"· κινεῖται μεταξύ διαφορετικῶν μουσικῶν ἠχοχρωμάτων, περιέχοντας ἀποσπάσματα, ἀπ’ τά περισσότερα ὑπόλοιπα κομμάτια· ἀκούγοντας καί μόνον αὐτό, καταλαβαίνεις γιατί, τό "666" θεωρεῖται ἕνας ἀπ’ τούς σπουδαιότερους δίσκους τοῦ progressive rock καί ὄχι μόνο.
Ὁ δίσκος, κλείνει μέ τό "Break", στό ὁποῖο τραγουδάει ὁ Λουκᾶς Σιδερᾶς κι εἶναι τό μόνο κομμάτι, πού δέν ἔχει σχέση μέ τήν "Ἀποκάλυψη τοῦ Ἰωάννη"· ὅπως λέει ὁ ἴδιος, «ἦταν μιά ἰδέα τοῦ Βαγγέλη· κάτι σάν ἀποχαιρετιστήριο, τό ὁποῖο θά μποροῦσε νά εἶναι τό 45άρι τοῦ δίσκου, ἀλλά, ὅσο κι ἄν προσπάθησε, νά προμοτάρει αὐτό τό κομμάτι, μέσω τῆς ἐταιρείας, δέν τά κατάφερε, γιατί ἡ ἐταιρία δέν ἤθελε κάτι τέτοιο».