top of page
Εικόνα συγγραφέαvasilisbsax

The Band - The Last Waltz



Στίς 7 Ἀπρίλη τοῦ 1978, κυκλοφόρησε τό τριπλό βινύλιο μέ τίτλο “TheLastWaltz”, πού εἶναι ἡ δισκογραφική ἀποτύπωση, τῆς ἀποχαιρετιστήριας ἐμφάνισης, τοῦ συγκροτήματος "The Band", πού ἔγινε στίς 25 Νοέμβρη 1976, στό Winterland Ballroom τοῦ Σάν Φρανσίσκο.

Ἐκτός τῆς δισκογραφικῆς ἀποτύπωσης τῆς ἐν λόγῳ συναυλίας, ὑπάρχει καί ἡ κινηματογραφική της· μαγνητοσκοπήθηκε ἀπό τόν Martin Scorsese καί μετατράπηκε σέ ἕνα ντοκιμαντέρ μέ τίτλο, “TheLastWaltz”, που προβλήθηκε, επίσης, το 1978. Ἔχει χαρακτηριστεῖ, ὡς ἕνα ἀπό τά μεγαλύτερα μουσικά ντοκιμαντέρ, πού ἔχουν γίνει ποτέ.

Τό “LastWaltz”, δέν ἦταν μιά ἀπλή συναυλία, ἀλλά μιά περίτεχνη ὑπόθεση. Ξεκινώντας στίς 5 τό ἀπόγευμα, τό κοινό τῶν 5.000 παρευρισκομένων, ἀρχικά, σερβίρεται δεῖπνο γαλοπούλας. Ἀκολουθεῖ χορός, μέ μουσική ἀπό τήν ὀρχήστρα τοῦ Berkeley Promenade, ἐνῶ στή συνέχεια, οἱ ποιητές Lawrence Ferlinghetti, Lenore Kandel, Diane di Prima, Michael McClure, Robert Duncan και Freewheelin 'Frank, ἀπαγγέλουν ποιήματα.

Ἡ μπάντα ξεκινᾶ τή συναυλία της, γύρω στίς 9 τό βράδυ, ἀνοίγοντας μέ τό "Up on Cripple Creek".

Ἀκολούθησαν ἄλλα ἕντεκα, ἀπό τά πιό δημοφιλή τραγούδια τῆς μπάντας, ὅπως τό "The Shape I'm In", τό "Ophelia", τό "LifeIsACarnival" καί τό "The Night They Drove Old Dixie Down", στά ὁποῖα ὑπῆρξε ὑποστήρηξη πνευστῶν καί ἀπό τόν Allen Toussaint.

Ἀκολουθοῦν, μιά σειρά ἐξαίρετων καλλιτεχνῶν, μέ κάποιους ἀπ’ τούς ὁποίους οἱ Band εἶχαν προηγούμενα, μέ τήν καλή ἔννοια.

Στην ἀρχή,ὁ Ronnie Hawkins· μέ τόν ὁποῖο, γιά παράδειγμα, συνυπῆρξαν, ὅταν, ὡς "Hawks", ἦταν ἡ μπάντα του, στίς ἀρχές τῆς δεκαετίας τοῦ 60.

Ἐν συνεχείᾳ, ὁ Dr. John· κάθεται στό πιᾶνο γιά νά χαρίσει στό κοινό τό δικό του, "Such a Night"· ἀμέσως μετά, ἔπιασε τήν κιθάρα καί συνόδευσε τόν Bobby Charles στο "DownSouthinNewOrleans".

Ἀκολουθεί, ἕνα bluesset, μέ τήν μπάντα νά πλαισιώνεται καί νά πλαισιώνει, τόν Paul Butterfield, τόν Muddy Waters καί τόν Eric Clapton· μάλιστα, στό "Further on Up the Road" καί καθῶς ο Clapton ξεκινοῦσε τό πρῶτο του σόλο κι ὁ ἰμάντας τῆς κιθάρας του ἔσπασε, ἔδωσε "πάσα", λέγοντας "Rob!" κι ὁ Robertson συνέχισε τό σόλο, χωρίς νά χάσει τό ρυθμό.

Ὁ Neil Young συνεχίζει με το "Helpless", ἐνῶ ἡ Joni Mitchell, τόν συνοδεύει στά φωνητικά, τραγουδώντας ἀπό τά παρασκήνια· γιά νά γίνει πιό ἐντυπωσιακή ἡ ἐμφάνισή της, ἀμέσως μετά, ἐρμηνεύοντας τό Coyote, συνοδευόμενη στά κόνγκας, ἀπ’ τόν Dr. John.

Μιά, κάπως, ἀμφιλεγόμενη συμμετοχή στή συναυλία, ἦταν αὐτή τοῦ Neil Diamond, πού τραγούδησε τό "Dry Your Eyes". Ἡ ἐν λόγῳ συμμετοχή, προφανῶς, ὑπῆρξε ἐπειδή, ὁ Robertson ἦταν ὁ παραγωγός τοῦ ἄλμπουμ τοῦ Diamond, "Beautiful Noise", στό ὁποίο περιέχεται καί τό "Dry Your Eyes".

Ὁ Van Morrison, ἐρμήνευσε στή συνέχεια, δύο τραγούδια· ἕνα Ἰρλανδέζικο νανούρισμα, τό "Tura Lura Lural", μαζί μέ τόν Richard Manuel καί τό δικό του "Caravan".

Κι ἔφτασε ἡ στιγμή, πού ὁ Bob Dylan, θά συνυπάρξει ξανά ἐπί σκηνῆς, μέ τούς πρώην συνεργάτες του· καλοῦνται, ἐπίσης νά βοηθήσουν σ’ αὐτή τήν, τρόπον τινά, ἐπανασύνδεση, οἱ Joni Mitchell καί Neil Young.

Τέλος, ἡ μπάντα κι ὁ Dylan, μ’ ὅλους τούς ὑπόλοιπους καλεσμένους στίς δεύτερες φωνές, τόν Ringo Starr στά ντράμς καί τόν Ronnie Wood στήν κιθάρα, ἔκλεισαν τή συναυλία.



















Πρόσφατες αναρτήσεις

Εμφάνιση όλων

Comments


bottom of page